Dzwon wykonany z brązu ma na szyi napis z datą: „AD 1740”, na płaszczu godło herbowe Przemyśla z okresu staropolskiego: niedźwiedzia kroczącego w prawo, nad jego grzbietem krzyż kawalerski, a poniżej – imiona i nazwiska burmistrzów sprawujących wówczas władzę: „KAZIMIERZ GRZYBOWSKI” i „MARCIN CZEHOWICZ” (sic!). Dzwon ten powstał w czasach saskich, w okresie, w którym skarbiec miasta, podobnie jak i innych miast królewskich, świecił pustkami. Odlanie dzwonu – przedmiotu raczej zbytkownego – z pewnością nie było wówczas priorytetem dla rajców. Przechowywane w Archiwum Państwowym Akta Miasta Przemyśla przybliżają historię tego zabytku. Otóż Kazimierz Grzybowski samowolnie kazał wykonać ów dzwon nie mając na to zgody „na ratuszu” i nie mając czym zapłacić. Aby wynagrodzić anonimowych odlewników ukradł z ratuszowego lamusa metalową rurę i zdemontował z ratuszowego okna metalową okiennicę. Po tych wydarzeniach obiecał rajcom poprawę i zdobycie pieniędzy podczas obrad Trybunału Skarbowego Koronnego w Radomiu. Niestety – w Radomiu tak się upił, że obrady przespał i z niczym do Przemyśla powrócił
Dzwon powstał w 1740, ludwisarz nie jest nieznany i prawdopodobnie został odlany w Przemyślu; Materiał i technika wykonani to prawdopodobnie brąz dzwonowy, żelazo (serce), odlew, cyzelowanie; wymiary: średnica dolna 29 cm, wysokość 32 cm; kształt kielichowaty, serce w kształcie buławki. Należy do zbiorów Zbiory Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej w Przemyślu Dzwon jest ciężki ciemnobrązowy, metalowy, ma kształt odwróconego dnem do góry kielicha, na którym u góry znajdują się cztery metalowe kabłąki oparte na tulei pośrodku. Tworzą one koronę dzwonu. Korona znajduje się na nieco podwyższonym okrągłym polu. Poniżej tego pola, na łuku kielicha znajdują się dwie niewielkie wypukłości obiegające koronę tworzące odlane w metalu małe karby. Nieco poniżej, już poza łukiem kielicha, dzwon obiegają szerzej rozstawione dwa jeszcze bardziej wypukłe karby. Pomiędzy tymi karbami na gładkim polu znajdują się wypukłe litery AD w dość dużej odległości od siebie. Po przeciwnej stronie tych liter także pomiędzy karbami znajduje się data 1740. Jest to data wykonania dzwonu. Poniżej liter AD, ma gładkiej części dzwonu zwanej płaszczem znajduje się wypukła figura pękatego niedźwiadka. Niedźwiadek stoi na czterech łapach, jest zwrócony w lewo, nad grzbietem ma krzyż o równych ramionach. Taki krzyż to krzyż kawalerski. Poniżej łap niedźwiadka na wypukłych polach w formie pasków znajdują się napisy z imionami i nazwiskami dwóch przemyskich burmistrzów. Na długim pasku górnym wypukłe litery układają się w napis: „KAZIMIERZ GRZYBOWSKI”, na nieco krótszym pasku dolnym takie same litery tworzą napis: „MARCIN CZEHOWICZ”. Charakterystyczne jest to, że nazwisko „CZEHOWICZ” zapisane jest przez samo „H”. Poniżej u dołu płaszcza znajdują się kolejne dwa wypukłe karby obiegające wokół kielich dzwonu, a jeszcze niżej łukowane wygięcie w najgrubszym miejscu kielicha dzwonu. To najgrubsze miejsce to pierścień odsercowy, w które uderza serce dzwonu wydobywając dźwięk. Poniżej pierścienia odsercowego znajduje się dolna krawędź dzwonu. Niestety, dzwon u dołu przy krawędzi, nieco na prawo od napisów z nazwiskami burmistrzów ma znaczne uszkodzenie – wyłamana jest znaczna część metalu i naruszona jest ciągłość pierścienia odsercowego. Wewnątrz kielicha dzwonu, na specjalnym strzemieniu zawieszone jest odlane z żelaza serce dzwonu w formie buławki rozszerzającej się ku dołowi.