Epimanikia inaczej narękawniki są elementami stroju liturgicznego noszonego przez duchownego w kościele obrządku wschodniego. Nakłada się je na końce rękawów sticharionu (inaczej alby). Prezentowane epimanikium posiada parę, powstały w pierwszej połowie XVIII wieku, pochodzą z dawnej katedry greckokatolickiej eparchii przemyskiej. Zabytki trafiły do zbiorów muzeum po II wojnie światowej, przekazane przez oo. karmelitów bosych w Przemyślu. Szaty liturgiczne oraz elementy stroju (paramenty) w kościele katolickim mają określony porządek i symboliczne znaczenie. Epimanikia symbolizują moc bożą, która otacza „żołnierza chrystusowego”. Nawiązują także do kajdan założonych Jezusowi w czasie niewoli. Prezentowane epimanikium koloru karminowego, stanowiło komplet do szat w tym samym kolorze używanych podczas najważniejszych świąt i uroczystości. Epimanikium o bogatym zdobieniu, uszyte z jedwabiu, z haftem na podkładzie wykonanym metalowymi nićmi koloru srebrno-złotego. Na środku wizerunek serafina – anioł z trzema parami skrzydeł. Głowa wypukła, wykonana z utwardzonego wosku, twarz namalowana farbami. Głowę otacza aureola. Para epimanikium przeszła gruntowną renowację.
Warsztat nieznany, epimanikium z serafinem, pierwsza połowa XVIII wieku, prawdopodobnie Polska, haft, szycie ręczne, aplikacja z wosku utwardzona malaturą, jedwab, płótno, galon, mosiądz. Wymiary: długość 19 cm, szerokość 31 cm. Zbiory Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej w Przemyślu. Rozłożone epimanikium ma kształt trapezu. Na wierzchu jest tkanina jedwabna gładka z połyskiem koloru czerwonego. Na środku znajduje się haft, który przedstawia serafina, czyli anioła z trzema parami skrzydeł. Głowa serafina jest wypukła, wykonana z utwardzonego wosku. Twarz namalowana farbami. Głowę otacza aureola. Haft ma wypukłą strukturę przypominającą relief, wykonany jest metalowymi nićmi koloru złotego. Po obu stronach serafina dekoracja z połamanych pasów połączonych z pozawijanymi roślinnymi motywami. Na krawędziach epimanikium naszyty galon, czyli taśma utkana z metalowych nici. Na bocznych krawędziach metalowe kółeczka służące do przewleczenia wstążki wiążącej epimanikium wokół ręki. Epimanikia inaczej narękawniki występują jako para, są elementami stroju liturgicznego noszonego przez duchownego w kościele greckokatolickim. Prezentowane epimanikium również posiada parę. Mają bogatą dekorację, są najpiękniejszymi egzemplarzami w zbiorach muzeum. Pochodzą z dawnej katedry greckokatolickiej w Przemyślu.