Nie wiadomo skąd wzięła się nazwa pomieszczenia, ale pojawia się stosunkowo wcześnie w opisach krakowskich i przemyskich kamienic. Oznacza ono niewielką izbę znajdującą się w tylnym trakcie kamienicy, nad sienią prowadzącą na zaplecze budynku. Jej istnienie wynikało z faktu, iż tylne sienie były o wiele węższe od przednich i odpowiednio niższe od pozostałych pomieszczeń, co dawało dodatkową przestrzeń pomiędzy sklepieniem sieni, a stropem pierwszego piętra. Wykorzystywano ją więc na dodatkowe wnętrza. Według zapisów w archiwalnych inwentarzach, miały one nieduże okratowane okno, czasem z metalową okiennicą, co wskazuje, iż przechowywano w nich cenne przedmioty. Dostęp dodatkowo utrudniało umieszczenie wejścia w wielkiej izbie, a nie bezpośrednio z klatki schodowej.
