Bibularz

Bibularz – przyrząd służący do osuszania atramentu. Pochodzenie Polska, Przemyśl, ok. poł. XX w. o wymiarach 11 cm wysokości, 11 cm szerokości, 8,2 cm głębokości. Składa się z dwóch części – prostokątnego wierzchu z uchwytem i półokrągłej dolnej części, właściwej suszki. Wierzch jest wykonany z trzech płytek ułożonych jedna na drugiej. Środkowa jest wycięta z ciemnobrązowego tworzywa sztucznego. Pośrodku górnej płytki zamocowany uchwyt w kształcie kuli na okrągłej, podstawie. W połowie kuli, uformowana pozioma opaska z paskiem z tworzywa pośrodku. Dolna część podstawy także wykonana z tworzywa. Na spodzie dolnej płytki przy krótszych bokach przylutowane paski blachy, w połowie zagięte po łuku, przez co tworzą się uchwyty do suszki. Suszkę – dolną część bibularza tworzy łukowato wygięty pas blachy, z krótszymi bokami wsuniętymi w uchwyty. Na pas od spodu nakładana była odpowiednio przycięta bibuła – miękki, chłonny papier, w który łatwo wsiąkał atrament.