Koniec wojen napoleońskich przyniósł szereg zmian w obyczajowości, w tym w urządzaniu wnętrz. W wielu krajach na pierwszym miejscu zaczęto stawiać życie rodzinne w domowym zaciszu. Znalazło to odbicie także w produkowanych wtedy meblach. Przede wszystkim zrezygnowano z większości ozdób, a także z kosztownych gatunków drewna. Meble zyskały proste kształty, poprawiono też jakość i wygodę tapicerowania, zwłaszcza kanap i foteli. Powszechnie zaczęto stosować okleiny z cenniejszych gatunków, zamiast drewna litego, co przyczyniło do znacznego potanienia stolarskich wyrobów. Jak większość mebli z tamtego czasu komplet prezentowany w salonie jest pokryty jasnym fornirem i ozdobiony skromnymi motywami stylizowanych wachlarzy. Nogi stołu mają kształt liry. Siedziska krzeseł i foteli, podobnie jak kanapa są tapicerowane i pokryte tkaniną w pasy i motywy kwiatowe, nawiązującą do wzorów z epoki, gdyż oryginalna się nie zachowała.
