Piętnastowieczna ikona Deesis z Archaniołami i Apostołami Piotrem i Pawłem to środkowa część rzędu Deesis z ikonostasu nieznanej świątyni. Greckie słowo deesis oznacza modlitwę, uwielbienie lub orędownictwo, a najważniejszymi postaciami w tym przedstawieniu są Chrystus Pantokrator pośrodku i zwracający się ku niemu Matka Boska po jego prawej i św. Jan Chrzciciel po lewej jako najważniejsi orędownicy. Tworzą oni tak zwany Trimorfion. Deesis była nieodzowną częścią przedstawień Sądu Ostatecznego i najważniejszym rzędem w ikonostasie. Ikony o tym temacie ilustrują żadnego wydarzenia historycznego, lecz zawierają prawdy teologiczne – ideę wstawiennictwa najważniejszych świętych do Chrystusa – Zbawiciela i Sędziego. Nasza ikona to fragment tak zwanej Deesis Apostolskiej, w której Maryi i św. Janowi Chrzcicielowi oprócz Archaniołów Michała i Gabriela towarzyszą Apostołowie Piotr i Paweł. Taka koncepcja ukształtowała się w naszym regionie pod wpływem malarstwa bałkańskiego. Ikona z MNZP jest jedną z najcenniejszych i najlepszych stylistycznie w zbiorach polskich. Wydłużone proporcje postaci charakterystyczne są dla bizantyńskiego renesansu Paleologów. Do zbiorów trafiła w roku 1945 wraz z innymi muzealiami likwidowanego wówczas ukraińskiego Muzeum „Strywihor”.
