Ikona Sądu Ostatecznego miała zazwyczaj bardzo duże rozmiary i była umieszczana poza ikonostasem. Jej ikonografia jest bardzo rozbudowana – wyjaśnia historię zbawienia, oparta jest na różnych źródłach literackich i obrazowych, składa się z wielu scen umieszczonych w układzie strefowym. Narracja przedstawienia rozpoczyna się w najwyższej strefie od zwijania przez dwa Anioły usianej gwiazdami i planetami rolki nieba. W tej formie skrótowo i symbolicznie ukazany jest koniec świata. W lewym górnym rogu ikony przedstawiono Chrystusa witającego Maryję przed bramami Jerozolimy Niebieskiej. W narożu przeciwnym – Krzyż jako narzędzie odkupienia i równocześnie – karę za grzech pychy – pierwszy grzech we wszechświecie – strącenie do piekieł Lucyfera i jego towarzyszy. Poniżej w sferycznej mandorli niesionej przez cztery Anioły widoczny jest ubrany w świetlistą szatę Chrystus Paruzyjny ukazany jako Zbawiciel na Mocach. Po obu jego stronach w kornych pozach modlitwy wstawienniczej stoją Maryja i św. Jan Chrzciciel – najważniejsi orędownicy tworząc grupę Deesis trimorfion (Deesis złożoną z trzech postaci). Chrystus jako sędzia ma zasiąść na Etimazji – tronie dla Niego przygotowanym, aby wspólnie z Kolegium Apostolskim sądzić ludzkość. Spod Etimazji, na której widnieje Gołąb Ducha Świętego, Krzyż i księga Ewangelii, a którą adorują klęcząc Adam i Ewa, wyłania się Ręka Boga dzierżąca Wagę Dusz. Do tej Wagi wzdłuż Węża Grzechów wędrują dusze podlegając procesowi oczyszczenia; przy każdym pierścieniu diabeł przedstawia listę grzechów, a anioł listę dobrych uczynków. Po obu stronach Etimazji zgromadzili się Apostołowie, a w strefie poniżej, po prawicy Chrystusa – chóry zbawionych, a po lewicy – narody potępione, którym Mojżesz wskazuje Chrystusa, w którego nie uwierzyli. Jeszcze niżej po prawej znajduje się symboliczne wyobrażenie Raju jako ogrodu w okręgu, w którym przebywa adorowana przez Anioły Maryja i Dobry Łotr Dyzma oraz trzej patriarchowie Abraham, Izaak i Jakub trzymający dusze zbawionych w połach swych płaszczy. Jest to tak zwane Łono Abrahama. Okręgowi Raju kompozycyjnie odpowiada po prawej okrąg ziemi, a wokół niego Aniołowie dmą w trąby, na których dźwięk umarli wstają z grobów. W strefie najniższej poniżej Raju znajduje się przedstawienie bramy rajskiej strzeżonej przez cherubina. Przed bramą stoją święci Piotr i Paweł oraz zbawieni. Środkową część strefy najniższej i stronę prawą zajmują sceny mąk piekielnych i obraz Otchłani z ziejącą ogniem paszczą potwora Gehenny, z dwugłowym smokiem i szatanem z duszą potępioną na kolanach. Ikona jest przekazem ze zbiorów Ukraińskiego Muzeum Regionalnego „Strywihor”.
