Projekt tablicy grunwaldzkiej. [ZNr-5498, hol gł. bud.]
Model gipsowy tablicy grunwaldzkiej w skali 1:1, autorstwa Jana Raszki z Krakowa (1871-1945). W 1910 roku zamówiona u artysty tablica miała uświetnić obchody 500 rocznicę zwycięskiej bitwy Króla Władysława Jagiełły z zakonem krzyżackim. Tego typu uroczystości i demonstracje patriotyzmu były możliwe jedynie w autonomii galicyjskiej. Ponik jest także świadectwem jedności społeczeństwa przemyskiego, które w chwili braku finansów ze strony władz miasta, przystąpiło do zbiórki pieniężnej, która umożliwiła jego powstanie. Oryginalna tablica odlana z brązu, znajduje się na zewnętrznej ścianie prezbiterium katedry. Jej uroczyste odsłonięcie odbyło się 29 października 1910 roku, uroczystego poświęcenia dokonał biskup przemyski Józef Sebastian Pelczar. Przedstawiona scena na tablicy nie odnosi się bezpośrednio do bitwy pod Grunwaldem, ale jest hołdem dla Króla Jagiełły za przywileje i prawa nadane dla przemyskiego grodu. Artysta w swojej koncepcji przedstawił powitanie pary królewskiej przez ówczesne władze miasta i kościoła. Przed orszakiem idzie dwóch młodych giermków niosących „dary” króla dla miasta: akt królewski nadanych praw oraz makietę ufundowanej katedry. Postacie przedstawione na tle gotyckich arkad ozdobionych przemyskim herbem, w oddali widać panoramę miasta. Autor wiernie przedstawił postacie. Portret Jagiełły i Jadwigi wzorowany na ich rzeźbach nagrobnych na Wawelu. Modelami do pozostałych postaci były współczesne znane osoby z Przemyśla. Jako biskupa Winsena artysta przedstawił biskupa Pelczara, jako pierwszego wójta Michała sportretował burmistrza dr. Franciszka Dolińskiego, jako mieszczan – członków zarządu Towarzystwa Przyjaciół Nauk miedzy innymi takich jak księdza dr. Stefana Momidłowskiego, adwokata dr. Józefa Scheinbacha. Wśród świty królewskiej widać autoportret Jana Raszki i portret inż. architekta Kazimierza Osińskiego.