Fajka złożona

Fajka z miseczką w kształcie głowy mężczyzny o wyrazistej, ekspresyjnej twarzy, z czarnym, zakrzywionym ustnikiem.

Fajka złożona z sepiolitowej główki lekko podbarwianej, cybucha z blachy i ebonitowego ustnika. Główka w formie pełnoplastycznej rzeźby, o kształcie popiersia dojrzałego mężczyzny. Fajka Prawdopodobnie pochodzi z Francji, powstała w drugiej połowie XIX wieku. Ustnik wtórny z lat 20-30 XX wieku. Przedstawienie opracowane realistycznie. Mimika twarzy oddaje silne emocje wywołane bólem. Nieobecny wzrok postaci i szeroko otwarte usta z widocznymi zębami, pomaga wyobrazić sobie jego „krzyk”. Również osmalony wylot kominka, podnosi dramatyzm postaci. Autor posłużył się czarnym humorem – przedstawiona postać doznaje katuszy za każdym razem, gdy rozpalano jej „głowę”. Inspiracją dla autora mogły być siedemnastowieczne rzeźby: Giana Lorenza Berniniego „Przeklęta dusza” lub Balthasara Permosera popiersie „Marsjasza” – satyr z mitologii greckiej, ukarany przez Apolla okrutnym cierpienie za jego pychę.

Wytwórnia nieznana, fajka z główką w kształcie popiersia mężczyzny, druga połowa XIX wieku, prawdopodobnie Francja, rzeźbienie, sepiolit, blacha, ebonit. Zbiory Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej w Przemyślu. Fajka z główką z sepiolitu o niejednolitym kolorze jasno brązowym, w formie pełnoplastycznej rzeźby, o kształcie popiersia dojrzałego mężczyzny. W głowie otwór do napychania tytoniu osmolony na krawędziach. Głowa zwrócona w prawo, fryzura krótka z zakolami, grzywka zaczesana na bok, włosy pofalowane. Rysy twarzy umięśnione, kości policzkowe i żuchwa mocno zaznaczone. Twarz mężczyzny jest pełna ekspresji, mimika wyraża cierpienie i ból, oczy szeroko otwarte z uniesionymi brwiami, usta otwarte w bolesnym grymasie, widać zęby i język. Rzeźba wykonana realistycznie, z dbałością o szczegóły. Dolna część fajki ma wydłużony kształt odchylony po skosie do góry, na jej przedłużeniu część ze srebrnej blachy i śpiczaste zakończenie z czarnego ebonitu – służące do zassania dymu do ust. Fajki w kształcie głów ludzkich i zwierzęcych były szczególnie popularne w Europie w XIX wieku. Rzeźbiono je również w drewnie, powstawały także z gliny wyciskanej z formy a następnie wypalanej. Autor tej fajki posłużył się czarnym humorem – przedstawiona postać „krzyczy” z bólu w momencie, gdy rozpalano w niej ogień. Inspiracją dla autora mogły być siedemnastowieczne rzeźby: Giana Lorenza Berniniego „Przeklęta dusza” lub Balthasara Permosera popiersie „Marsjasza” – satyr z mitologii greckiej, ukarany przez Apolla okrutnym cierpienie za jego pychę.