Pierwsze znane nam datowane prace graficzne Mariana Strońskiego pochodzą z lat dwudziestych XX wieku. Są to utrwalone widoki z podróży artysty na Półwysep Bałkański, na Hel, do Francji i Włoch. Przykładami tych grafik są: „Raguza”, „Żaglówki nad morzem” i „Chmury”, prezentowane na wystawie w poprzedniej sali. Z lat trzydziestych pochodzą pierwsze odbitki przedstawiające Przemyśl. To one są najbardziej znane, gdyż powielane były przez Strońskiego wielokrotnie. Stroński przez lata korzystał z tych samych matryc. Kiedy się zużyły, wykorzystywał je jako palety malarskie. Natomiast motywy z grafik, jeżeli uznał za udane, kopiował na nowej płycie. Te późniejsze odbitki, wykonane w latach sześćdziesiątych często kolorował. Grafiki z widokami Przemyśla i Krasiczyna artysta nieraz zestawiał w tematyczne teki. Nie były one jednak przygotowane do druku, do wielokrotnego powielania i sprzedaży, lecz jako prezent. Zestawy były różne, wybierane za każdym razem indywidualnie przez autora. Odbitki pakował w tekturową tekę, którą ozdabiał na licu niewielką grafiką z motywem przemyskim (jeżeli grafiki dotyczyły Przemyśla) lub krasiczyńskim (jeżeli tematem prac był zamek w Krasiczynie). Teki zwykle datował, czasem pisał na nich dedykację. Jedną z takich tytułowych grafik przedstawiającą stary ratusz przemyski i herb miasta Stroński odbił czerwoną farbą drukarską. Obok wiszą na ścianach grafiki, które wchodziły w skład różnych zestawów tzw. „tek przemyskich”. W gablocie znajduje się tekturowa teczka, którą artysta wykorzystywał do przechowywania rzeczy „do zrobienia” oraz fotografie, na podstawie których Stroński wykonywał matryce i odbitki. Na wprost grafik przemyskich znajduje się kilka przykładów prac z motywami z Krasiczyna oraz odbitki barwne.
