Marian Stroński, „Wieża katedralna”, lata sześćdziesiąte dwudziestego wieku, farby olejne na płycie. Obraz o wymiarach: 76,5 na 53 cm. Zbiory Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej w Przemyślu. Obraz realistyczny przedstawia wieżę katedry rzymskokatolickiej w Przemyślu w słoneczny dzień. Czworoboczna, smukła bryła wieży ukazana jest po prawej stronie, na tle chmur. Poniżej znajdują się kamienice i drzewa. Obraz namalowany został jesienią, w słoneczny dzień. Na pierwszym planie, u dołu znajduje się fragment ogrodu z zieloną trawą, zakończony murem. Nad murem widać drzewa o przebarwionych liściach: pomarańczowych, żółtych i zielonych. Po prawej stronie, wystrzeliwuje w górę trójpoziomowa, jasna wieża. Na ścianach dwóch pięter ciemne okna. Na narożach drugiego piętra posągi, a nad jego oknami okrągłe tarcze zegara. Smukła forma wieży zakończona jest ciemną strzelistą latarnią z hełmem i krzyżem. Wieża góruje ponad budynkami. Stoi ona sama. Po prawej stronie, na skraju obrazu widać fragment budynku katedry. Po lewej stronie, na dalszym planie widać jasne ściany kamienicy mieszkalnej, poniżej czerwony dach z kominami, a nad nim, w oddali dwie wieże kościoła pojezuickiego (obecnie katedry greckokatolickiej). Dużą część obrazu stanowią kłębiaste chmury, które niemal zupełnie przesłaniają błękitne niebo. Marian Stroński bardzo lubił malować Przemyśl. Motyw wieży zegarowej znajdującej się przy katedrze przemyskiej, był częstym tematem w twórczości artysty. Drugim ważnym motywem na obrazie są chmury. Stroński bardzo lubił studiować obłoki, ich różne kształty i kolory. Tutaj są one niemal tak istotnym elementem, co wieża. Wieża katedry zaczęła być budowana w 1744 roku w stylu barokowym. Wtedy zbudowano tylko dwa poziomy. Trzeci poziom dobudowano w 1907 roku w stylu neobarokowym. Dodano posągi, zegar i metalową latarnię z hełmem. Wieża katedralna jest jednym z najbardziej charakterystycznych elementów Przemyśla.
Obraz „Wieża katedralna”
